50 PIERNIKOWE SERDUSZKO
W Z Ó R: Wzór z pieczywa – piernika odpustowego w kształcie serca. Tło z białej glazury. Pole wzoru wyznacza kontur serca. Obrzeża piernika podkreślone białym lukrem. Osią podziału kształtu serca jest rozwidlona żółta rózga o skręconych spiralnie końcówkach (kędzior). Dwa pola na które dzieli serce rózga wypełnione są dwoma zygzakowatymi ozdobami (wyciskanym lukrem) w kolorze różowym po lewej, w kolorze pomarańczowym – po prawej stronie. Wymiary pola wzoru: 13,5 cm x 10 cm.
P R Z E D M I O T: Kolorowe serce z piernika, pieczone z ciasta (mąka pszenna, żółtka jaj, syrop ziemniaczany, amoniak, esencje zapachowe, korzenie), powierzchnia pokryta białą glazurą (mąka ziemniaczana, białka jaj, żelatyna), następnie ręcznie zdobione „szprycowane” na powierzchni kolorowymi lukrami wyciskanymi z tub (rękawów cukierniczych) ze zmiennymi końcówkami tworzącymi ozdobne krawędzie wyciskanych pasm lukru.
M I E J S C E: Kańczuga
D A T A: Ok. 1970 r.
W y k o n a w c a: Jan Chruszcz – mistrz cukiernik
I n f o r m a c j e: Odrębną gałąź ludowego pieczywa ozdobnego stanowiły ciasta odpustowe, przede wszystkim pierniki. Są one przykładami wyrobów małomiasteczkowego rzemiosła, przeznaczonego dla odbiorcy wiejskiego. Warsztaty mistrzów cukierników działały w Jarosławiu (Kuźniarowscy) i w Kańczudze (Jan Chruszcz i Tadeusz Słowik). Ozdobę pierników stanowiły przede wszystkim kolorowe polewy z lukru, ale również paski kolorowego błyszczącego staniolu czy drukowane ozdoby (główki postaci dzieci lub Mikołajów) przyklejane na powierzchni piernika. Rozprowadzaniem pierników podczas jarmarków odpustowych trudnili się straganiarze: „kramarze”, „kramarki”.
W ł a ś c i c i e l: Muzeum w Przeworsku, MP-H-646.
DO POBRANIA: 50 Piernik – serce kolor 50 Piernik – serce kontur 50 Piernik – serce mono